Kleedkamerverhalen: Rolstoelbasketbal
Sporten is misschien wel het beste integratiemiddel in een stad. Jong, oud, nieuwkomer of geboren Eindhovenaar. Allemaal treffen ze elkaar op veldjes, banen en in zalen. Voor wekelijkse wedstrijden en het praatje na afloop. Sporten als uitlaatklep én sociaal bindmiddel. In deze serie gaan we langs bij drie Eindhovense teams en vragen we wat de sport voor hen betekent.We beginnen met de rolstoelbasketballers van Achilles Flames.
Het is kwart voor acht ’s avonds als de eerste leden van Achilles Flames naar binnenrijden voor de wekelijkse training. Sommigen lopen. “Je hoeft niet per se in een rolstoel te zitten”, licht Diny Selten toe. “Aan de buitenkant zie je niet altijd wat iemand heeft.” Diny kwam zelf 35 jaar geleden in een rolstoel terecht. Na een auto-ongeluk op haar 21e veranderde haar leven ingrijpend. Van vijf keer in de week voetballen (“en winnen van de Woenselse Boys”) naar een zittend bestaan. Dat werd overigens geen saai bestaan. Diny sloot zich aan bij het Eindhovense rolstoelteam. Ze speelde ere-divisie en nam jarenlang deel aan toernooien in binnen- en buitenland. Nu is ze bestuurslid, trainster en moeder van het team. “Jongen, doe je wel een trui aan!”, roept ze tegen een jeugdige speler als de training voorbij is.
De Achilles Flames trainen elke donderdagavond in sporthal de Mortel, in het noordelijkste puntje van de stad. Vijftien leden zijn er, van alle niveaus. De beginners worden door Diny onder handen genomen. Zij brengt nieuwkomers geduldig de regels en technieken van het spel bij. Aan de andere kant van de zaal speelt trainer Ed Roeters met de gevorderden een fanatieke pot. Na afloop van de les praat iedereen nog even na. Dat gaat van verhalen over handbiken in de bergen (een klim van 21 km in de bloedhitte) tot de kleedkamerhumor die je bij elk sportclub tegenkomt. Diny: “Of ik het anders had gewild in het leven? Nee. Ik geniet met volle teugen.”
Lijkt het je leuk om een keertje mee te trainen? Neem dan contact op met de Achilles Flames. Zij kunnen ook met je meedenken over praktische zaken, zoals vervoer van en naar de sporthal.